Geboorte en doop
Klap eens in je handjes …
Twee kleine handjes
die altijd willen spelen
en overal naar grijpen
om de wereld te onderzoeken
Twee kleine handjes
op weg naar volwassenheid.
Na jaren vol verlangen
Konden we eindelijk
Schilderen en behangen.
Maar wat we nooit
Hadden durven dromen,
Is dat ze met
z’n tweetjes zijn gekomen.
Twee kinderoogjes,
Zo lief kijkend
Zo warm als de zon
Zo helder als het maanlicht.
Zo’n klein kindje
Brengt alleen maar fijne dingen
’t zal straks huppelen,
Lachen en zingen
En wordt ’t al het spelen moe
Dan gaat ’t weer
Naar papa en mama toe.
Mijn broertje is een baby’tje
Met kleine roze handjes
En als hij lacht dan kijk je
In een mondje zonder tandjes.
Jammer denk ik iedere keer,
De tandjes zijn vergeten,
Dat is toch niet te doen
Om zo een boterham te eten.
Wij hebben zo lang gewacht
En vaak gedacht
Dat ’t nooit zou komen
Dat ’t zou blijven bij dromen
Maar het wachten
Is niet voor niets geweest
Want zie nu eens, het is feest:
Vier armpjes, vier beentjes
En wel twintig teentjes
Twee kindjes tegelijk
We zijn de koning te rijk!
Omdat mijn zusje nog niet kan praten,
En ik het kwebbelen niet kan laten.
Mag ik u hierbij laten weten,
Hoe mijn zusje gaat heten.
Twintig kleine vingertjes,
O, wat zijn ze klein.
Twintig kleine teentjes,
Dat moet een tweeling zijn.
Voortaan hoef ik me
Nooit meer te vervelen,
Ik heb nu zelfs
Twéé zusjes om mee te spelen.