De aardappel (Solanum tuberosum) is een half-winterharde plant uit de nachtschadefamilie (Solanacea) die ondergronds een energievoorraad in de vorm van zetmeel aanlegt . De aardappel is afkomstig uit Zuid- en Midden- Amerika. Hij is door de Spaanse ontdekkingsreizigers naar Europa overgebracht, waar hij nu een van de meest geteelde groenten is.
De aardappel behoort net als de tomaat, aubergine en de paprika tot de familie van de "Nachtschaden". De groene delen en de bessen van de plant zijn dus giftig. Ook bewaaraardappelen die lang zijn blootgesteld aan licht, kunnen groen worden en zijn dan niet meer geschikt voor menselijke consumptie.
De aardappel word als eenjarige geteeld om de eetbare knollen. Deze knollen worden gevormd aan ondergrondse stengels, 'stolonen' genoemd. Aardappelen worden naar teeltwijze ingedeeld in drie groepen, nl. vroege, middelvroege en late (of bewaaraardappelen).
Anderzijds worden de verschillende soorten ook ingedeeld op basis van hun kookgedrag.
Aardappelen worden opgekweekt uit kleine knolletjes van het jaar voordien, poters genoemd. Je kunt de poters halen uit uw eigen oogst van het jaar voordien, maar dat is af te raden wegens meer kans op ziekten. Het is beter om je plantgoed te halen bij betrouwbare zaad handelaren of tuincentra.
Laat de poters zo'n zes weken voor het planten voorkiemen. Dit doe je best door één laag poters in lattenkistjes te leggen bij ± 7°C, tot ze scheuten van ongeveer 2,5 cm hebben gevormd. Wil je grote aardappelen, laat dan bij het planten niet meer dan 3 à 4 scheuten per poter hangen. Meng een dag of tien voor het planten 100 gram per vierkante meter gemengde korrelmest in de bovenlaag van het perceel.
Wil je extra vroeg aardappelen oogsten bv. in juni, Laat je planters dan reeds begin januari uitlopen. Dat doe je door ze op een temperatuur van 15 à 20° te zetten. Als de kopscheut uitkomt moet je hem onmiddellijk verwijderen, om het uitlopen van alle andere ogen te bevorderen. Verlaag nadien de temperatuur en nog later moet je de poters afharden om te laten wennen aan de koudere buitentemperatuur. Je kan deze poters reeds planten vanaf 15 maart, (maar goed afdekken tegen late vorst).
Plant voor vroege aardappelen tussen eind maart en half april, middensoort tussen begin april en late van half april tot eind mei, in sleuven van 5 à 15 cm diep op 40-45 cm van elkaar in rijen met tussenruimte van 75 cm. Bedek de poters met minsten 2,5 cm aarde. Naar gelang ze groeien moet je dan de planten geleidelijk aanaarden tot een hoogte van ongeveer 20 - 30 cm, door de aarde tussen de rijen naar de plant toe te trekken.
Aardappelen groeien graag in diep omgespitte vruchtbare grond, voorzien van een goede bemesting van compost of goedd verteerde stalmest, op een zonnige plaats. Ze verlangen een neutrale tot licht zure grond van 5 - 6 Ph. Geef regelmatig voldoende water en houd onkruidvrij (vooral in het beginstadium).
Heb je geen tuin maar enkel een balkon of iets dergelijks, dan kan je ook aardappelen telen in een emmer. Hiervoor moet je wel en gat maken in de bodem van de emmer. Vul hem met een mengsel van compost en gewone tuinaarde of tuinaarde met potgrond. Poot de aardappel ongeveer 5 cm diep en geef af en toe water.
In principe kan je 100 dagen na het planten beginnen met oogsten. De te rooien knollen bevinden zich in de rug van de opgehoogde aarde. Gebruik hiervoor een platte riek, draag er zorg voor dat je bij het rooien de knollen niet beschadigt want beschadigde aardappelen gaan vlug rotten.
Andere manieren om aardappelen te planten:
De oogst kan benadeeld worden door aanvallen van: aardappelschurft, aardappelziektePhytophthora, aardappelmoeheid, draadwormen en zwartbenigheid Phytophtora.
Ook slakken Gastropoda en coloradokevers Leptinotars decemlineata liggen op de loer.
Aardappelen planten in combinatie met aubergines, suikermaïs, kool en bonen kan dit een beetje helpen voorkomen. Hier en daar een pot met mierikswortel tussen uw plantsoen is ook een goed middeltje om biologisch enkele plagen te voorkomen.
Laat nooit aardappelen in het water liggen, was ze juist voor het koken. Schil, was en snij de aardappelen net voor het koken, en doe dat in een kleine hoeveelheid water. Aardappelen in de schil verliezen minder vitaminen, mineralen en smaak. Je moet ze wel grondig afborstelen onder stromend water, om al de restjes aarde te verwijderen. Je kan de smaak van aardappelen verbeteren, door ze te koken in bouillon met een laurierblaadje. Gebruik het kookvocht van aardappelen niet in andere bereidingen, want het bevat nogal wat solanine. Gebruik maximaal 1 maal per week gefrituurde aardappelen.
Bewaar aardappelen in een koele maar vorstvrije, donkere en droge geventileerde plaats. Bij te lang of te warm bewaren, gaan de aardappelen uitlopen, waardoor ze taai worden en veel vitaminen verliezen. Bewaar aardappelen niet in een gesloten plastiek zak. Een zak met gaatjes, een mand of een net is beter geschikt. Verwijder regelmatig rottende aardappels. Gooi niet te veel met uw aardappelen anders krijgen ze blauwe plekken, die bruin worden bij het koken (wat daarom niet slecht is, maar het oog wil ook wel wat).
Bewaar nooit uw aardappelen op een te koude plaats bijvoorbeeld in de frigo, daarin zetten ze een deel van het zetmeel om in suikers, waardoor ze een vreemde, zoete smaak krijgen.
Aardappelen bevatten veel zetmeel, waardoor veel mensen denken, dat ze dikmaken. Niets is echter minder waar, één gram zetmeel bevat slechts 4 kcal terwijl 1 gram vet 9 kcal oplevert. Aardappelen bevatten geen grammetje vet en zijn dus geen dikmaker. Tenzij natuurlijk je er zelf vet aan toevoegt, door bijvoorbeeld de aardappelen te frituren, te bakken in het vet of wanneer je aan uw aardappelpuree ook nog een schepje boter toevoegt. 200 gram gekookte aardappelen, de aanbevolen hoeveelheid per persoon per dag, levert u 150 kcal, terwijl een klein pakje friet met mayonaise algauw 700 kcal oplevert. Aan u de keuze!
Vergiftigingsverschijnselen treden bij de mens al op bij een inname van 25mg...
400 mg kan al dodelijk zijn. Solanine veroorzaakt een branderig en scherp gevoel in de keel, diarree, misselijkheid, versuftheid, angstgevoelens, uitbreken van zweet, ademnood, bewusteloosheid en krampen.
Solanine is zeer hittebestendig en wordt door koken niet afgebroken. Door verhitting wordt het solanine-gehalte echter wel lager. Een deel van de solanine lost op in het kookvocht, dat daarom niet voor verdere voedselbereiding gebruikt moet worden.
Groene aardappelen bevatten het giftige alkaloïde "solanine" dat maagklachten en braken kan veroorzaken.
Eet dus geen groene aardappelen, ook de tomaatachtige vruchten en het loof zijn giftig.
Aardappelen zijn vrij goedkoop, eenvoudig te bereiden, voedzaam en bovenal licht verteerbaar.
In onze streken worden ruim 200 verschillende aardappelrassen geteeld.
Deze verschillende soorten worden in een drietal vaste categorieën onderverdeeld. Dit gebeurt meestal op basis van hun kookgedrag.
Deze aardappelen behouden ook nadat ze zijn gekookt hun stevige, vaste structuur. Ze lenen zich met name voor aardappelsalades en zijn uitstekend geschikt om te frituren en om te bakken.
Bekende vastkokers zijn onder meer:
Deze zijn wat kruimiger van structuur dan de echte vastkokers, maar ze blijven toch redelijk stevig tijdens het koken. Ze kunnen probleemloos op verschillende manieren worden gebruikt: koken, bakken, frituren. Daarnaast zijn ze uitermate geschikt om te poffen.
Bekende kruimige en bloemige aardappelen zijn:
Dit soort wordt ook wel afkoker genoemd. Na het koken vallen ze bijna direct uit elkaar. Dit maakt ze uitermate geschikt om er puree of soufflé van te maken of ze te verwerken in de soep.
Bekende afkokers zijn:
Aardappel | |
---|---|
Onlangs aangeaarde aardappelen. |
|
Taxonomische indeling | |
Rijk | Plantae (Planten) |
Stam | Embryophyta (Landplanten) |
Klasse | Spermatopsida (Zaadplanten) |
Clade | Angiospermae (Bedektzadigen) |
Clade | 'nieuwe' tweezaadlobbigen |
Clade | Lamiiden |
Orde | Solanales |
Familie | Solanaceae (Rozenfamilie) |
Geslacht | Solanum (Nachtschade) |
|
78 Kcal 77,80 gr. water 17,21 gr. koolhydraten 2,86 gr. eiwit 0,10 gr. vet 3,30 gr. vezels
Mineralen
45 mg. calcium, Ca 6,07 mg. ijzer, Fe 30 mg. magnesium, Mg 54 mg.fosfor, P 407 mg. kalium, K 14 mg. natrium, Na 0,44 mg. zink, Sn 0,10 mg. koper, Cu
Vitaminen
0,03 mg. vit. B1 (Thiamine) 0,03 mg. vit. B2 (Riboflavine) 0,02 mg. vit. B6 (Pyrixodine) 10 µg. vit. B11 (Foliumzuur) 5,2 mg. vit. C (Ascorbinezuur)per 100 gram gebakken
198 Kcal 47,31 gr. water 46,06 gr. koolhydraten 4,29 gr. eiwit 1,40 gr. suikers 0,10 gr. vet 7,90 gr. vezels
Mineralen
34 mg. calcium, Ca 7,04 mg. ijzer, Fe 43 mg. magnesium, Mg 101 mg. fosfor, P 573 mg. kalium, Mg 21 mg. natrium, Na 0,49 mg. zink, Sn 0,15 mg. koper, Cu
Vitaminen
0,05 mg vit. A (Retinol) 0,12 mg. vit. B1 (Thiamine) 0,10 mg. vit. B2 (Riboflavine) 0,61 mg. vit. B6 (Pyrixodine) 22 µg. vit. B11 (Foliumzuur) 13,5 mg. vit. C (Ascorbinezuur)
Een Belgisch-Skandinavische versie van een Oosters gerecht is norimaki met geplette aardappelen en maatjes. Van de sushi houdt Elfving de buitenkant van geroosterd zeewier over en vervangt de rijst en de groenten door geplette aardappelen en maatjes. Met een Japanse groentesnijmachine tovert de kok aardappelen om tot spaghetti-achtige stengels waarmee hij aardappelspaghetti carbonara maakt. Hij vervangt griesmeel door aardappelen en heeft aardappelcouscous. Allemaal te ver gezocht? Misschien, maar Elfving leert je wel anders tegen een aardappel aan te kijken.
'De aardappel' is een prettig boek om in te bladeren maar wegens zijn grote formaat minder handig om mee te nemen in de keuken. Elk recept is spectaculair in beeld gebracht. Voor ons mag het iets bescheidener en functioneler. Maar een kookboek is natuurlijk al lang niet enkel meer een doe-boek.
Chris Van Hauwaert; Christer Elfving, De Aardappel, uitg. Lannoo
In dit Jaar van de Aardappel doet chef - Kok op kot - Christer Elfving er zelfs heel gekke dingen mee. Onze (over)grootmoeders waren specialist in de bereiding van aardappelen op wel honderd verschillende wijzen. Ze moesten wel, want naast brood was de aardappel het enige voedsel waarvan er meestal voldoende was. De aardappel kreeg ondertussen zware concurrentie van rijst en allerlei pasta's.
In 1955 was elke Belg nog goed voor 146 kg aardappelen per jaar, vijftig jaar later is dat veertig procent minder. De aardappel stond lange tijd in een slecht daglicht want hij werd - helemaal ten onrechte - als dikmaker beschouwd. In de rubriek 'Spreekuur' was al te lezen dat aardappelen gezonde energiebronnen zijn die geen vet maar wel allerlei essentiële voedingsstoffen bevatten. Ze zijn bovendien licht verteerbaar en gemakkelijk te bereiden.
Japans Een Belgisch-Skandinavische versie van een Oosters gerecht is zijn norimaki met geplette aardappelen en maatjes. Van de sushi houdt Elfving de buitenkant van geroosterd zeewier over en vervangt de rijst en de groenten door geplette aardappelen en maatjes. Met een Japanse groentesnijmachine tovert de kok aardappelen om tot spaghetti-achtige stengels waarmee hij aardappelspaghetti carbonara maakt. Hij vervangt griesmeel door aardappelen en heeft aardappelcouscous.
Allemaal te ver gezocht? Misschien, maar Elfving leert je wel anders tegen een aardappel aan te kijken. "De aardappel" is een prettig boek om in te bladeren maar wegens zijn grote formaat minder handig om mee te nemen in de keuken. Elk recept is spectaculair in beeld gebracht. Voor ons mag het iets bescheidener en functioneler. Maar een kookboek is natuurlijk al lang niet enkel meer een doe-boek.Chris Van Hauwaert.
Ondertussen zijn er tal van lekkere aardappelsoorten te verkrijgen en zit de aardappel niet meer in het verdomhoekje. In dit Jaar van de Aardappel doet chef - Kok op kot - Christer Elfving er zelfs heel gekke dingen mee.
Onze (over)grootmoeders waren specialist in de bereiding van aardappelen op wel honderd verschillende wijzen. Ze moesten wel, want naast brood was de aardappel het enige voedsel waarvan er meestal voldoende was. De aardappel kreeg ondertussen zware concurrentie van rijst en allerlei pasta's. In 1955 was elke Belg nog goed voor 146 kg aardappelen per jaar, vijftig jaar later is dat veertig procent minder.
De aardappel stond lange tijd in een slecht daglicht want hij werd - helemaal ten onrechte - als dikmaker beschouwd. In de rubriek 'Spreekuur' was al te lezen dat aardappelen gezonde energiebronnen zijn die geen vet maar wel allerlei essentiële voedingsstoffen bevatten. Ze zijn bovendien licht verteerbaar en gemakkelijk te bereiden.
"Ze smaken beter dan vlees", promootte een Ardense groenteman veertig jaar geleden de rare kronkels van aardappelen die in zijn uitstalling lagen. We kenden deze Corne de gatte toen niet maar hij had gelijk. Ondertussen zijn er tal van lekkere aardappelsoorten te verkrijgen en zit de aardappel niet meer in het verdomhoekje.
Deze rooskleurige kleine, vingervormige knollen van de Corne de Gatte (letterlijk: geitehoorn) zien er merkwaardig uit, maar het is een zeer lekkere, vastkokende aardappel. Volgens kenners is Corne de Gatte met zijn nootachtig smaakje 'de crème de la crème' onder de aardappelen.
Ingrediënten
Bereidingswijze
Tip
Ook heel lekker met spitskool of spinazie!
Bron: Aardappel.be
Ingrediënten
Bereidingswijze
Bron: Aardappel.be