Deze veel voorkomende ongevleugelde, volwassen dieren worden ongeveer 1,8 millimeter lang en hebben een roodbruine tot donkervioletachtige kleur en zijn met witte wasdraden bedekt. Ze tasten de appelbomen aan, maar ook verwante sierheesters en bomen, zoals Malus-soorten, cotoneaster, crataegus en sorbus.
Tijdens de zomer nemen de kolonies sterk in aantal toe. Op de takken ontstaan witte wollige pluizen. De luizen zuigen in de takken, waardoor er op de aangetaste plaatsen knobbels ontstaan. Groeiremming, een kleinere oogst en vruchten van slechte kwaliteit tot het afsterven van dunne takken kunnen het gevolg zijn van een ernstige aantasting.
Omdat de luizen als larven overwinteren in spleten en op andere moeilijk te bereiken plaatsen, en in de zomer beschermd zijn door de wasdraden, is bestrijden zeer moeilijk. Controleer in het voorjaar op appelbloedluis, en stip met een kwastje dat gedrenkt is in spiritus de aantasting aan. Bij ernstige aantasting kunt u spuiten met een milieuvriendelijk middel op basis van paraffineolie of eventueel met een systemische insecticide.
Zware aantastingen aan het eind van de zomer zijn moeilijk te bestrijden.