De aardpeer, topinamboer of Jeruzalemartisjok Helianthus tuberosus is een soort uit het geslacht Helianthus van de composietenfamilie (Asteraceae) die als vaste plant wordt gekweekt om zijn eetbare knollen. Het is een gemakkelijk te telen plant, die 2 -3 meter hoog kan opgroeien en in de zomer zelfs als windscherm kan dienen.
Hij wordt zowel in de siertuin als in de groentetuin gekweekt en heeft de neiging zich zo sterk uit te breiden dat gesproken kan worden van woekeren.
De plant levert veel onregelmatig gevormde en bultige knollen met wit vlees onder een paarse schil. Er bestaat ook een variëteit met witte schil.
Aardpeer of topinamboer groeit in elke goed doorlatende grond, in de zon of half-schaduw.
Poot de knollen begin maart in voren van 10-15 cm diep op een afstand van 35 cm. in de rij en in rijen met 1 meter tussenruimte. Planten die veel in de wind komen te staan kunnen best wel wat steun gebruiken, door tussen paaltjes draden te spannen tot 2 meter hoog.
Bemesten is niet nodig, want dit doet alleen maar het blad groeien en gaat ten koste van de knollen.
Kies een plaats, voldoende ver van de andere planten verwijdert, zodat de volwassen aardpeer niet te veel zon wegneemt.
Tegen eind oktober zijn de knollen rijp en kan de oogst beginnen. Snijd het bruin geworden loof zo'n 30-60 cm boven de grond af, en haal de knollen uit de grond.
Je kan de knollen bewaren als aardappelen, maar het is beter om ze gewoon in de grond te laten tot je ze nodig hebt. (zo blijven ze langer goed). Houd de kleinste knolletjes als plantgoed voor het volgend jaar.
De knollen van topinamboer worden soms aangevreten door slakken Gastropoda en aardrupsen Noctuidae. De stam en de knollen kunnen worden aangetast door sclerotiënrot Sclerotinia sclerotiorum, dat zichtbaar wordt, wanneer zwarte sclerotiën op een wit pluizig schimmel komen.
Aardpeer kan je rauw eten, stomen, stoven of bakken (in schijfjes gesneden). Aardpeer kan je schillen met de dunschiller, maar het is beter hem te schrobben en de schil eraan te laten. Na het schillen of versnijden verkleurt hij heel snel. Aardpeer kan ook rauw gegeten worden, zijn smaak heeft iets weg van artisjok.
De meest courante bereidingswijze bestaat erin de knollen gedurende 15 à 20 minuten te koken met een weinig water (vooral niet te lang koken, want dan vallen ze uit elkaar). Je kan aardpeer ook bakken (in schijfjes) of als smaakmaker toevoegen aan soep.
Aardperen zijn zeer gevoelig tegen uitdrogen. Bewaar ze op het veld, op een hoop goed afgedekt, zo blijven ze goed tot het volgende voorjaar.
De wortels van de aardpeer bevatten cillicum, veel eiwitten, fructanen, biotine, calcium, ijzer, natrium. De knollen bevatten ook inuline. Deze suiker (polysacharide) is goed voor diabetici omdat bij de vertering van inuline geen - voor diabetici moeilijk afbreekbare - glucose vrijkomt.
Inuline wordt zelfs helemaal niet verteerd als zetmeel maar eerder gefermenteerd tot voor de dikdarm nuttige zuren die ook de darmflora gunstig beïnvloeden. Daar ligt dan vooral de gunstige werking zowel voor suiker- als niet suikerzieke personen. Ook is bekend dat de wortels geen nitraten opslaan.
Het is goed voor mensen met jicht, reuma en voorkomt verstoppigen. Het is tevens een uitstekende groente voor Diabetici.
78 Kcal 77,80 gr. water 17,21 gr. koolhydraten 2,86 gr. eiwit 0,10 gr. vet 3,30 gr. vezels
Mineralen
45 mg. calcium, Ca 6,07 mg. ijzer, Fe 30 mg. magnesium, Mg 54 mg. fosfor, P 407 mg. kalium, K 14 mg. natrium, Na 0,44 mg. zink, Sn 0,10 mg. koper, Cu
Vitaminen
0,03 mg. vit. B1 (Thiamine) 0,03 mg. vit. B2 (Riboflavine) 0,02 mg. vit. B6 (Pyrixodine) 10 µg. vit. B11 (Foliumzuur) 5,2 mg. vit. C (Ascorbinezuur)
Aardpeer | |
---|---|
Aardperen in bloei |
|
Taxonomische indeling | |
Rijk | Plantae (Planten) |
Stam | Embryophyta (Landplanten) |
Klasse | Spermatopsida (Zaadplanten) |
Clade | Angiospermae (Bedektzadigen) |
Clade | 'nieuwe' tweezaadlobbigen |
Clade | Campanuliden |
Orde | Asterales |
Familie | Asteraceae (Composietenfamilie) |
Geslacht | Helianthus (Zonnebloem) |
|
Ingrediënten
Bereiding
Chef: philippe van den bulck
Ingrediënten
Bereiding
Aardperen zijn verwant aan de zonnebloem (helianthus). Ze werden in de 17de eeuw ingevoerd, en werden vooral in grote kasteeltuinen en kloosters aangeplant.
Door de opkomst van de aardappelen zijn ze hier ten onrechte wat in de vergeethoek geraakt.