Omschrijving
Het geslacht passiebloem Passiflora is een geslacht van meestal overblijvende en meestal klimmende planten met ranken in de passiebloemfamilie (Passifloraceae).
De enige bekende eenjarige soort is "Passiflora gracilis". Ook zijn er bomen en struiken onder de passiebloemen.
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de passiebloemen ligt in Noord Amerika, op de Caraïben en in Midden- en Zuid-Amerika. In Zuid-Amerika komen ze voor van de Andes tot in tropisch laagland. Australië heeft drie bekende soorten die daar van oorsprong voorkomen.
Ook in Oceanië en Azië komen van oorsprong passiebloemen voor. Afrika heeft geen passiebloemen die daar van oorsprong voorkomen, hier ligt wel het natuurlijke verspreidingsgebied van het verwante geslacht Adenia. Er zijn ruim 500 soorten bekend.
Teeltwijze
Neem in augustus 7,50 à 10 cm lange stengeldelen en laat ze bewortelen in een kweekbak bij een temperatuur van 16-18°C. Eens geworteld kunt u ze afzonderlijk in 8,5 cm potten zetten. Geef ze dan naarmate ze groter worden ook een grotere pot tot je ze kunt buiten planten (in mei van het jaar daarop).
Plant ze tegen een muur op een zonnige plaats en leid de planten langs een draad omhoog. Geef in maart een kleine hoeveelheid oude stalmest, verder bijmesten is niet nodig.
Houd de plant in de winter net vochtig, maar in het voorjaar en de zomer hebben ze volop water nodig. Passieflora heeft weinig last van plagen, maar is gevoelig voor het mozaïekvirus
De passiebloem moet door insecten (bijen en hommels) bestoven worden als je vruchten wilt; Eventueel kan handbestuiving nodig zijn. Voor een goede vruchtzetting mag de temperatuur tijdens de bloei niet lager dan 16°C zijn. De bloemen verschijnen meestal pas in het tweede jaar op de korte scheuten.
De passiebloemen zijn de waardplanten voor de rupsen van heliconiusvlinders zoals de zebravlinder (Heliconius charitonius) en (Heliconius erato). De passiebloemen beschikken over een bijzondere vorm van mimicry om zich tegen de bladaantasting door de rupsen van deze vlinders te beschermen.
Om kannibalisme te voorkomen onderzoeken deze vlinders voor het afzetten van de eieren de bladeren eerst op de aanwezigheid van eitjes van soortgenoten, wat de kansen van de rupsen op overleving verkleint. De eieren zijn geel van kleur en rond van vorm. De passiebloemen die door deze rupsen gegeten worden produceren kleine, ronde gele bolletjes op de stengels of bladeren die dienen als nep-eitjes om de vlinders zo te misleiden.
Gebruik
De bladeren van de passiebloem Passiflora incarnata worden in de fytotherapie als kalmeringsmiddel en als slaapmiddel gebruikt. Ze bevatten MAO-remmers als harmine en kunnen ook als drug gebruikt worden.
De passievruchten van een groot aantal soorten zijn eetbaar. De dunne gladde leerachtige schil wordt rimpelig tijdens het rijpen. De schil is bruingrijs van kleur en is niet eetbaar.
Het sappige groenachtige vruchtvlees bevat kleine, eetbare gele, oranje of lichtgroene pitjes.
- De bladeren van de passiebloem Passiflora incarnata worden in de fytotherapie als kalmeringsmiddel en als slaapmiddel gebruikt.
- Ze bevatten MAO-remmers als harmine en kunnen ook als drug gebruikt worden.
- De passievruchten van een aantal soorten zijn eetbaar.
- Het is dienstig als kalmeringsmiddel bij slapeloosheid en rusteloosheid. Als pijnstiller tegen zenuwpijn.
- Hij schijnt de werking van adrenaline tegen te gaan, waardoor angst, hartkloppingen en nerveuze trillingen kunnen ontstaan.
- GEBRUIKTE DELEN:
Gedroogde bladeren en bloemen. - DOSERING:
¼ - ½ theelepel gedroogde kruiden tweemaal per dag, of 1 theelepel 's avonds of neem een preparaat dat in de winkel verkrijgbaar is en volg de gebruiksaanwijzing op.
Gezondheid
De bloem heeft een rustgevende, harmoniserende en kalmerende blauwviolette kleur, waar ook wat wit in zit. De bloem heeft ook een zwakke, lekkere geur, wat wijst op een werking via en op het zenuwstelsel.
Passiebloem heeft een vergelijkbare werking als Valeriaan maar zonder de verslavende werking, helpt bij slapeloosheid, nervositeit, nerveuze hartklachten, Ziekte van Parkinson, spierkrampen, hysterie, hypertensie, PMS, epilepsie en als pijnstiller in veel kwalen. Ook bij problemen die samenhangen met de menopauze. Ook bij hyperactieve kinderen, en een versnelde hartslag.
Bladeren die men vlak voor de bloei plukt, worden gebruikt bij huidaandoeningen, aambeien, brandwonden en infecties.
Passiflora is uitgebreid onderzocht, de werking op bovengenoemde gebieden is bewezen, men heeft echter niet kunnen ontdekken welke van de inhoudsstoffen verantwoordelijk is voor welk effect. De belangrijkste inhoudsstoffen, alkaloïden en flavonglycosiden hebben het tegenovergestelde effect als ze los gebruikt, geïsoleerd uit de plant gebruikt worden, alleen als het hele kruid gebruikt wordt is de kalmerende werking zichtbaar.
Passiflora is veilig in gebruik, ook voor kinderen. in Brazilië bestaat er een kalmerende drank die de "Maracuja Grande" heet die wordt gebruikt voor astma, kinkhoest en bronchitis.
DISCLAIM
Passiflora is een zeer veilig kruid , toch is het beter niet samen met antidepressiva van de MAO-remmende groep te gebruiken.
Over het gebruik tijdens de zwangerschap en gedurende de borstvoeding is niets bekend.
Enkele foto's
Passiebloem
Passievrucht nog aan de plant.
Passiebloem
Passiebloem tarminiana.
Passiebloem
De vruchten van de twee vormen van Passiflora: links f. flavicarpa en rechts f. edulis.
Passiebloem
Passievrucht zaden.Leuk om weten
- Geschiedenis
- Weetje
- Eetbare soorten
Leuk om weten
- Taxonomische indeling
- In andere talen
Like en deel aub.
Disclaimer
Medische info op deze website is steeds onder voorbehoud. Raadpleeg bij ongemakken altijd eerst uw arts voor je zelf middeltjes gaat toepassen.
