Het geslacht passiebloem Passiflora is een geslacht van meestal overblijvende en meestal klimmende planten met ranken in de passiebloemfamilie (Passifloraceae).

De enige bekende eenjarige soort is "Passiflora gracilis". Ook zijn er bomen en struiken onder de passiebloemen.

Het natuurlijke verspreidingsgebied van de passiebloemen ligt in Noord Amerika, op de Caraïben en in Midden- en Zuid-Amerika. In Zuid-Amerika komen ze voor van de Andes tot in tropisch laagland. Australië heeft drie bekende soorten die daar van oorsprong voorkomen.

Ook in Oceanië en Azië komen van oorsprong passiebloemen voor. Afrika heeft geen passiebloemen die daar van oorsprong voorkomen, hier ligt wel het natuurlijke verspreidingsgebied van het verwante geslacht Adenia. Er zijn ruim 500 soorten bekend.

De bladeren van de passiebloem Passiflora incarnata worden in de fytotherapie als kalmeringsmiddel en als slaapmiddel gebruikt. Ze bevatten MAO-remmers als harmine en kunnen ook als drug gebruikt worden.

De passievruchten van een groot aantal soorten zijn eetbaar. De dunne gladde leerachtige schil wordt rimpelig tijdens het rijpen. De schil is bruingrijs van kleur en is niet eetbaar.

Het sappige groenachtige vruchtvlees bevat kleine, eetbare gele, oranje of lichtgroene pitjes.

De bloem heeft een rustgevende, harmoniserende en kalmerende blauwviolette kleur, waar ook wat wit in zit. De bloem heeft ook een zwakke, lekkere geur, wat wijst op een werking via en op het zenuwstelsel.

Passiebloem heeft een vergelijkbare werking als Valeriaan maar zonder de verslavende werking, helpt bij slapeloosheid, nervositeit, nerveuze hartklachten, Ziekte van Parkinson, spierkrampen, hysterie, hypertensie, PMS, epilepsie en als pijnstiller in veel kwalen. Ook bij problemen die samenhangen met de menopauze. Ook bij hyperactieve kinderen, en een versnelde hartslag.

Bladeren die men vlak voor de bloei plukt, worden gebruikt bij huidaandoeningen, aambeien, brandwonden en infecties.

Passiflora is uitgebreid onderzocht, de werking op bovengenoemde gebieden is bewezen, men heeft echter niet kunnen ontdekken welke van de inhoudsstoffen verantwoordelijk is voor welk effect. De belangrijkste inhoudsstoffen, alkaloïden en flavonglycosiden hebben het tegenovergestelde effect als ze los gebruikt, geïsoleerd uit de plant gebruikt worden, alleen als het hele kruid gebruikt wordt is de kalmerende werking zichtbaar.

Passiflora is veilig in gebruik, ook voor kinderen. in Brazilië bestaat er een kalmerende drank die de "Maracuja Grande" heet die wordt gebruikt voor astma, kinkhoest en bronchitis.