De vijg is de vrucht van de vijgenboom Ficus carica uit de moerbeifamilie (Moraceae). De vrucht is van oorsprong vrij droog en zoet van smaak, maar wordt in Nederland en België voornamelijk gekonfijt gegeten. Verse vijgen zijn tegenwoordig ook in de beter gesorteerde groentewinkel en op markten verkrijgbaar.
De wilde vijg produceert niet eenmaal, maar driemaal per jaar bloemen en vruchten. Aan de buitenzijde lijkt de bloem nog het meest op een onrijpe groene vrucht. Zij is gevormd uit de tot een harde schil peervormig uitgegroeide bloembodem (syconium). Aan de binnenzijde bevinden zich in een holle ruimte de werkelijke bloemetjes; de vrouwelijke onderin, de mannelijke boven bij de zeer kleine opening.
De bevruchting van de vijg vindt plaats door een kleine galwesp (Blastophaga psenes) die door de opening naar binnen kan dringen. Na bevruchting ontwikkelen de vrouwelijke bloemen hun zaden. De vijg gaat rijpen, verandert van kleur en geur en wordt zacht, ook de schil. Het vruchtvlees is groen of rood, smaakt aangenaam zoet en bevat een heleboel kleine zaadjes.
Wilt u met succes vijgen telen, plant de boom dan op een zonnige warme plaats, bijvoorbeeld tegen een muur op het zuiden of zuid-westen. Op een arme goed gedraineerde bodem die niet teveel humus bevat. De plant vraagt niet te veel bemesting. Meng bij het planten grof zand of lavagruis met potgrond om een goede drainage te bekomen. Om een vijgen boom te vermeerderen kan je scheuten nemen aan de voet van de plant of stekken van goed afgerijpt eenjarig hout.
De vijgenboom is vooral in trek om zijn mooie bladeren. In de herfst krijgt de boom embryovijgjes die aan de boom overwinteren maar ietwat gevoelig zijn voor vorst. In het voorjaar groeien de vruchtjes en in de zomer rijpen ze af. Laat in de lente zie je al nieuwe vruchtjes aan de boom komen maar die vallen meestal af.
Bij -7 tot -10°C sterven bovengrondse delen af, maar de wortels overleven. Zij zorgen in het voorjaar voor nieuwe scheuten. -17°C is echter fataal voor de hele plant. De embryovijgen waarvan daarnet sprake verdragen geen temperatuur onder -4°C. U kunt de boom ook in potten telen, zodat je hem in de winter een plaats binnen kunt geven. In potten geteelde vijgenbomen moeten wel iets meer bemest worden.
Vijgenbomen kunnen wel 6 meter hoog worden. Nochtans is het beter hem hier in onze streken niet hoger te laten worden dan 2 à 3 meter. Ook de wortegroei moet je in toom houden, door bijvoorbeeld de plant te kweken in een container of door een smalle boord van 50 tot 60 cm af te bakenen.
Om je vijgenboom veilig de winter te laten doormaken, bind je de struik bijeen en je pakt hem in met stro of geweven doeken. Vervolgens werk je rond het stro de aarde ongeveer 50 cm omhoog. In de lente — na de laatste vorst — trek je de struik beetje bij beetje zijn mantel uit. Bij zware grondvorst bedek je de bodem in de herfst met jonge paardenmest die je in de lente weer verwijdert. Ook een rietmat is een probaat middel om tegen vorst te beschermen. Een vijgenplant in een pot zet je binnen als er vriesweer op til is.
In ons klimaat draagt de vijg tweemaal vrucht, maar die zullen maar één keer uitgroeien tot rijpe vijgen. De vruchten komen aan de laatste 20 cm van de zomerscheuten. Ze overwinteren in embryonale toestand, ze zijn dan niet groter dan erwten en zien eruit als wratten. Na de winter dikken ze aan en in augustus en september rijpen ze af. In de loop van het groeiseizoen is er een tweede vruchtzetting maar die vruchten rijpen niet op tijd af. In de herfst verwijder je de groene vruchtjes, zodat de boom zijn energie in de overwinterende vruchtjes steekt.
Knip alle slecht geplaatste en naar binnen groeiende scheuten weg. Elk jaar in februari kan je een deel van het oude en onproductieve hout wegsnijden tot aan een jongere scheut of knop, om de plant te verjongen.
Verwijder eind juni de toppen van de jonge scheuten op de hoofdscheuten, om de vorming van veel embryovijgjes te stimuleren. Verjongen en uitdunnen doe je beter in februari. Zorg ervoor dat er steeds voldoende zon bij de vruchten en de scheuten kan komen. Bind daarom de scheuten op 25 tot 30 cm van elkaar.
Dun de takken uit , om licht en lucht in de plant toe te laten. Snoei de oude takken terug tot een lager geplaatste naar buiten groeiende zijscheut. Die kan later uitgroeien om als nieuwe hoofdscheut te dienen.
Tot op heden zijn er voor de vijgen in volle grond nog niet veel plagen of ziekten gemeld.
In de serre daarentegen kan je wel eens last hebben van spint Tetranychidae.
Wespen Vespidae worden aangetrokken door de zoete geur van de vruchten en als je de vruchten te lang laat hangen zullen er in de koude kas ook een hele zwerm fruitvliegjes op afkomen. Daarom kun je beter de overrijpe vijgen verwijderen.
Grauwe schimmel Botrytis cinerea tast jonge scheuten aan, waardoor deze soms over een lengte van 30 cm afsterven. De aangetaste plantedelen zijn overdekt met een grauwgrijs schimmelpluis, waarin zwarte sclerotiën, de rustlichamen en zwatre sporen kunnen voorkomen. De schimmel kan ook de vruchten aantasten, waardoor deze verrotten en afvallen voordat ze rijp zijn; soms droogt de vrucht uit en blijft in verdroogde toestand aan de boom hangen.
Vijgen zijn op hun best als ze aan de boom gerijpt zijn, dat zal meestal in augustus zo zijn. Je merkt het aan het feit dat ze gaan doorhangen, ze voelen dan ook zacht aan en hebben de neiging om te scheuren.
Verse vijgen kunt u op een koele plaats 2 tot 3 dagen bewaren, maar je kunt er ook jam of moes van maken, de zoete smaak combineert goed met hartige kazen.
Tegen constipatie gebruikten de Grieken gedroogde vijgen in verse olijfolie. De kleine pitjes in de vrucht stimuleerden hun darmwerking. Nadien dronken ze een slok lichte wijn.
Vroeger gebruikten ze vijgen om de binnenkant van het lichaam op een lentekuur te vergasten. Hiervoor mengden ze 0,5 kg gemalen vijgen met eenzelfde hoeveelheid gemalen rozijnen. Daar maakten ze een worst van. Elke morgen sneed betovergrootmoeder er dan een stukje van af en gaf dat aan haar kinderen. De nuchtere maagjes genoten.
Voor bronchitis bestond er een andere truc-met-de-vijg. Bij ademhalingsproblemen legden ze twee vijgen in een glas brandewijn. Die speelden ze de volgende morgen op de nuchtere maag binnen.
Sommige studies geven aan dat vijgen behulpzaam kunnen zijn bij: Indigestie, constipatie, diabetes, hoest, bronchitis en astma, vijgen zouden ook de seksuele potentie verhogen.
In de vijg zit Cardina, een stof die eiwit afbreekt.
Teveel vijgen eten kan aanleiding geven tot diarree.
Gedroogde vijgen hebben een hoog suikergehalte en kunnen hierdoor tandbederf veroorzaken.
Kijk uit bij het snoeien van vijgenplanten! Uit de snoeiwonden komt er een witte vloeistof. Indien dat witte melksap op de huid komt, dan kan dat enkele dagen later verbrandingsverschijnselen geven!
De vijg is één van de oudst bekende vruchten. Al rond 9000 v. Chr. werden vijgen verbouwd in een vroeg-neolithisch dorp in de Jordaan-vallei, 13 kilometer ten noorden van Jericho.
In sommige culturen hebben vijgen ook een symbolische waarde. In het boek van Jeremia (in de Thora en het Oude Testament) staat het product voor 'vernietiging', omdat Adam en Eva na hun zondeval schorten maakten van vijgenbladeren. In het Nieuwe Testament toont Jezus zijn afschuw van een vruchteloze vijgenboom.
In boeddhistische en hindoeïstische teksten wordt soms het spreekwoord 'zoeken naar een bloem in een vijgenplant' gebruikt, verwijzend naar de afwezigheid van bloemen in deze plant. Dit spreekwoord wordt gebruikt als iets vrijwel onmogelijk is, of als kwaliteit totaal afwezig is. Bovendien wordt er soms over vijgenbloemen gesproken als iets dat heel zeldzaam is.
Hildegard von Bingen schreef in de 11de eeuw al: Een gezonde mens die vijgen eet, wordt onstandvastig, genotzuchtig en wellustig.
De Griekse arts Pedanios Dioscurides schreef in de 1ste eeuw na Christus: De vijgen worden gekookt en fijn gestampt. Daarna leg je ze als pleister op het gezwel. Dat doe je bij oorzweren en halsgezwellen. De vijgen doen de gezwellen vlugger rijpen.
Er zijn heel veel variëteiten vijgen, waarvan een aantal in meer of minder mate geschikt is. Hieronder een lijst van variëteiten. Laat u zich adviseren bij een goede kweker. De meest geschikte keus zal afhangen van de locale bodem, klimaat en uw eigen voorkeur. Vijgen in tuincentra zijn vaak naamloos. Een fraaie bladplant zal het zeker worden, of en hoeveel vrucht de plant draagt is echter afwachten.
Vijg | |
---|---|
Jonge vruchten |
|
Taxonomische indeling | |
Rijk | Plantae (Planten) |
Stam | Embryophyta (Landplanten) |
Klasse | Spermatopsida (Zaadplanten) |
Clade | Angiospermae (Bedektzadigen) |
Clade | 'nieuwe' tweezaadlobbigen |
Clade | Fabiden |
Orde | Rosales |
Familie | Moraceae (Moerbeifamilie) |
geslacht | Ficus |
|
74 Kcal 79,11 gr. water 19,18 gr. koolhydraten 0,75 gr. eiwit 16,26 gr. suikers 0,30 gr. vet 2,9 gr. vezels
Mineralen
35 mg. calcium, Ca 0,37 mg. ijzer, Fe 17 mg. magnesium, Mg 14 mg. fosfor, P 232 mg. kalium, K 1 mg. natrium, Na 0,15 mg. zink, Sn 0,07 mg. koper, Cu
Vitaminen
0,03 mg vit. A (Retine) 0,06 mg. vit. B1 (Thiamine) 0,05 mg. vit. B2 (Riboflavine) 0,11 mg. vit. B6 (Pyrixodine) 6 µg. vit. B11 (Foliumzuur) 2 mg. vit. C (Ascorbinezuur)per 100 gram Gedroogde vruchten
249 Kcal 30,05 gr. water 63,87 gr. koolhydraten 3,30 gr. eiwit 47,92 gr. suikers 0,93 gr. vet 9,80 gr. vezels
Mineralen
162 mg. calcium, Ca 2,03 mg. ijzer, Fe 68 mg. magnesium, Mg 67 mg. fosfor, P 680 mg. kalium, K 10 mg. natrium, Na 0,55 mg. zink, Sn 0,40 mg. koper, Cu
Vitaminen
0,01 mg vit. A (Retine) 0,08 mg. vit. B1 (Thiamine) 0,08 mg. vit. B2 (Riboflavine) 0,10 mg. vit. B6 (Pyrixodine) 9 µg. vit. B11 (Foliumzuur) 1,2 mg. vit. C (Ascorbinezuur)
Ingrediënten
Bereiding
Tip :
Overheerlijk op de boterham en op ijs.
Men kan het ook als bijgerecht geven bij gevogelte, konijn, wild of schep het op een appeltje of peertje ipv veenbessencompote
Ingrediënten
Voor het deeg
Voor de vulling
Bereiding