Veldsla Valerianella locusta, synoniem: Valerianella olitoria is een tweejarige plant uit kamperfoeliefamilie (Valerianaceae). Veldsla is een heel gemakkelijk te telen winterharde kruidachtige plant afkomstig uit Eurazië en kan tot -7°C verdragen.
Je kan veldsla praktisch na om het even welke andere groente telen, zonder rekening te houden met het vruchtwisseling systeem.
Er zijn twee types veldsla die veel geteeld worden. Enerzijds hebt u langbladige (het Hollandse type) en anderzijds rondbladige (het Italiaanse type) soorten. De rondbladige zijn het meest winterhard en dus beter geschikt voor buitenteelt. Daarentegen zijn ze niet zo mals als de langbladige soorten.
Voor er in de winter kropsla werd geteeld, was dit de perfecte vervanger, en werd dan ook zeer veel gebruikt om zijn lichte notensmaak.
Als er eind augustus, eind september plaatsen vrijkomen in uw siertuin, kan je daar misschien wel eens veldsla zaaien. het is ook mogelijk veldsla te telen in bloembakken op uw balkon.
Veldsla stelt niet veel eisen aan de grond maar doet het toch iets minder goed op vochtige zware gronden. De plant stelt een extra kalkgift op prijs. Verdraagt enige schaduw en ook volle zon maar verlangt toch enige beschutting.
Veldsla kan het jaar rond worden geteeld. Maar je kweekt het beter in de herfst en de winter, wanneer de gewone sla minder voorhanden is. Zaai van begin augustus tot eind september ongeveer 1 cm diep in rijen van 10 - 15 cm uiteen en dun later uit op 4 - 5 cm. Bij dichtere stand kan makkelijk smet (rot) optreden of vergelen van de blaadjes.
In augustus gezaaide veldsla kan je oogsten van oktober tot eind januari, zaaien in september levert groente tot eind maart. Bij strenge winters dient er wel enige bescherming aan de planten te worden gegeven.
U kunt veldsla ook voorzaaien in potjes, om daarna uit te plante in volle grond. Gebruik dezelfde afstanden als bij het rechtstreeks zaaien. Houd onkruidvrij en geef ruim water. Wil je gedurende lange tijd verse veldsla te oogsten, zaai dan om de 14 dagen.
Bij strenge vorst lager dan -7°C moet je wel enige beschutting voorzien.
Veldsla kan ook in 25 cm potten worden geteeld. Het is een ideaal gewas om tussen traag groeiende hogere planten (zoals kolen) te zaaien.
Veldsla is een zeer sterke plant waar u zich over het algemeen niet te veel zorgen over hoeft te maken.
Nochthans moet u wel uitkijken voor slakken Gastropoda, die met veel plezier aan de blaadjes komen vreten. Ook bladluizen Aphididae zult u moeten bestrijden.
Als u veldsla in de kas of onder een tunnel teelt kunt u ook last hebben van echte meeldauw Oidium of de grijze schimmel botrytis cinerea waardoor smeul ontstaat. Hebt u last van vergelen van het blad, kijk dan eens of uw plantjes niet te dicht opeen staan, maar het kan ook zijn dat eer een te hoge zoutconcentratie is.
Uiteraard komen ook vogels Aves geregeld wat van die frisse blaadjes weg pikken.
Op een perceel dat veel onkruidzaad bevat, is het niet aan te raden om veldsla te telen. Omdat veldsla een trage kiemer is bestaat de kans dat het onkruid lang voor het ontkiemen van uw sla boven staat.
Veldsla is harder dan gewone sla, maar heeft toch een heerlijke (noot- achtige) smaak en is toch licht verteerbaar.
Ze wordt meestal rauw verbruikt in salades maar kan ook gestoofd worden of toegevoegd aan stamppot of soep. Het spreekt voor zich, dat de groente na het koken of stomen veel van zijn voedingsstoffen verliest.
Veldsla kunt u best wassen in ruim veel water, en niet direct onder een harde waterstraal.
Verwijder voor het wassen de wortelvoet (veldsla wordt altijd als gehele plant aangeboden).
Wees bij het wassen voorzichtig om de blaadjes niet teveel te beschadigen.
Daarom ook kunt u voor het drogen beter een slacentrifuge gebruiken.
Als hoofdgerecht voorzie je 100 tot 150 gram per persoon.
Veldsla moet je niet te lang bewaren, hoogstens 1 à 2 dagen in de koelkast.
Veldsla bevat zeer veel carotenen, die goed zijn voor de slagaders, maar ook voor de huid. U kunt dan ook beslist bruinen door veldsla te eten!
Ze bevat ook ijzer, calcium, vitamine C en folaten. Foliumzuur heb je nodig bij zwangerschap. En dankzij de aanwezigheid van vezels in veldsla is ze ook constpatieremmend.
In veldsla vind u ook veel Omega-3 vetzuren terug.
Gewone veldsla kun je in Nederland plaatselijk vrij veel vinden in Zuid-Limburg, het rivierengebied en West-Nederland tot op Texel.
Ze groeit in bermen en op dijken en in de duinen op iets door de mens beïnvloede zandgronden.
Soms wordt ze ook op bouwland wel aangetroffen.
Veldsla | |
---|---|
Bloeiende veldsla |
|
Taxonomische indeling | |
Rijk | Plantea (Planten) |
Stam | Embryophyta (Landplanten) |
Klasse | Spermatopsida (Zaadplanten) |
Clade | Angiospermae (Bedektzadigen) |
Clade | 'nieuwe' Tweezaadlobbigen |
Clade | Campanuliden |
Orde | Dipsacales |
Familie | Caprifoliaceae (Kamperfoeliefamilie) |
Geslacht | Valerianella (Veldsla) |
|
21 Kcal 92,80 gr. water 3,60 gr. koolhydraten 2 gr. eiwit 0,40 gr. vet
Mineralen
38 mg. calcium, Ca 2,18 mg. ijzer, Fe 13 mg. magnesium, Mg 53 mg. fosfor, P 459 mg. kalium, K 4 mg. natrium, Na 0,59 mg. zink, Sn
Vitaminen
0,30 mg. A (Retinol) 0,07 mg. B1 (Thiamine) 0,08 mg. B2 (Riboflavine) 0,27 mg. B6 (Pyrixodine) 14 µg. B11 (Foliumzuur) 38,2 mg. C (Ascorbinezuur)
Ingrediënten
Bereiding
Ingrediënten 4 pers.
Bereiding
Bron : Paule Neyrat, diëtiste